Jákvæð eða neikvæð sjálfsmynd II

Í megindráttum erum við í sífelldri togstreitu mill tveggja póla. Sumir festast nálægt öðrum þeirra og í vinnubrögðum og viðmóti þeirra endurspeglast viðhorf sem eru ýmist jákvæð eða neikvæð.

Þekkið þið ekki einhvern sem er oft á neikvæðu nótunum? Viðkomandi finnur flest að hjá öðrum en horfir sjaldan í eigin barm, horfir til fortíðar (stundum nútíðar) og skammast yfir því að hlutirnir séu ekki nógu góðir. EF þessi eða hinn hefði nú gert eitthvað öðru vísi eða betur, ÞÁ væri nú allt miklu betra. Bara að maður hefði betri yfirmann eða starfsfélaga, ætti betri maka, væri betur launaður EÐA bara eitthvað...

Þegar þeim er bent á eitthvað jákvætt þá er svarið kannski: Jú, jú, það er svo sem gott og blessað EN.... og svo kemur langur rökstuðningur fyrir fýlunni og neikvæðninni.

Ásakanir, kvartanir, nöldur og neikvæðni. Aldrei neitt nógu gott. Ekki horft til framtíðar, ekki virk afstaða eða öxluð ábyrgð.

Ef maður þekkir einhvern sem er fastur í þessum hugsunarhætti er líklega eina lausnin að hætta að umgangast viðkomandi, nema kannski í neyð. Þetta eru orkusugur sem draga úr manni lífsgleði og þrótt. Svarthol sem maður týnist í, getur ekki komist úr og fær sjaldnast breytt.